Obraz posiada opinie biegłego sądowego w dziedzinie dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego przy Sądzie Okręgowym w Poznaniu.

Opis obrazu

Na planie prostokąta artysta ukazał leżącą, nagą dziewczynę, w wystudiowanej pozie. Kształtne i uderzająco "posągowe" ciało kobiety, ukazane jest od przodu. Punktem centralnym kompozycji jest wyidealizowane nagie ciało młodej dziewczyny, które zostało wyeksponowane za pomocą cielistych kolorów, zaś pozostała cześć obrazu (poza poduszkami) tonie w szaro-beżowym tle draperii. Jest to zabieg celowy, którym artysta skupia uwagę widza na postaci modelki, która przyciąga uwagę, budzi podziw i respekt. Głowa modelki spoczywa na wykwintnej aksamitnej poduszce o lazurowym kolorze. Na palcu jej lewej dłoni znajduje się drogocenny pierścień z kamieniem w kolorze poduszki. Z tyłu widoczne są jeszcze dwie poduszki - z haftowanymi motywami kwiatowymi. Obraz jest namalowany w szerokiej gamie barwnej (występują tu zarówno barwy ciepłe, jak zimne). W tym dziele przeważają różne odcienie szarości, pojawiaj sie też czerwienie, odcienie różu, brązu i lazuru, ale w zasadzie całość jest niezwykle stonowana i wysublimowana kolorystycznie. Źródło światła jest poza obrazem, jest to światło sztuczne. Światło pada od strony lewej w kierunku prawym, oświetlając przede wszystkim postać leżącej modelki. Delikatnie modeluje ono kształty kobiety oraz fałdy draperii okrywającej łoże. Światło jest tu rozproszone, a najjaśniejszym elementem jest twarz dziewczyny. Gra światła ukazana na jej twarzy sprawia, że postać nabiera życia. W obrazie dominuje nastrój spokoju, ciszy i intymności. Obraz przemawia do widza gładkim sposobem malowania. Postać kobiety ukazana jest na łożu z jednolitymi kolorystycznie draperiami w tle, co podkreśla nastrój intymności i zmysłowości. Całość ma zabarwienie lekko erotyczne, a leżąca modelka jest niezwykle dziewczęca. Twarz kobiety została namalowana z niebywałą dbałością o detale. Ma sie wręcz wrażenie, ze jest "jak żywa". Została ona poddana typowej dla M. Reyznera idealizującej stylizacji. Fryzura dziewczyny jest typowa dla lat 20-tych. Mocna szminka i róż na policzkach podkreślają jej zmysłowość. Posługiwanie sie falistą linią oraz płaskimi plamami, a także motywy florystyczne, widoczne na poduszkach, przywołują skojarzenie z secesją. Analizując twórczość M. Reyznera można dojść do wniosku, iż dziewczyna ukazana na tym obrazie była jego stałą modelką i muzą. Ta sama modelka ukazana została np. w symboliczno-secesyjnym obrazie pt. "Tańcząca pod kwitnącym drzewem", który był wystawiony na aukcji w roku 2015 w domu aukcyjnym Schuler w Zurichu.
Ta scena ma wyraz symboliczny: naga dziewczyna na obrazie symbolizuje idealnie piękną boginie Wenus, wykwintna aksamitna poduszka i drogocenny klejnot na palcu - to wyraz dostosowywania się do ówczesnej mody, symbol przemijania i próżności. Sama bogini Wenus jest symbolem idealnego piękna, miłości i zaślubin. Bogini jest naga, (co oznacza czystość). Należy tu wspomnieć o tym, że od czasów renesansu Wenus była postacią mitologiczną, najczęściej przedstawianą w sztuce europejskiej. Rola bogini miłości usprawiedliwiała to, że malowano ja bez zasłon. Według neoplatoników istniały dwie Wenus, wyobrażenia duchowej i fizycznej natury miłości. Według tej teorii, sformułowanej przez Platona, niebiańska Wenus była personifikacją zrodzonej z kontemplacji boskości, natomiast ziemska Wenus oczekiwała przeobrażenia w niebiańską. Na obrazach pierwszą z nich przedstawiano nago, jako symbol czystości, a drugą w drogocennych szatach i klejnotach. Tym samym na obrazie M. Reyznera ukazana jest Wenus niebiańska – przedstawiona nago, aczkolwiek posiada ona również pewne atrybuty Wenus ziemskiej jak np. drogocenny klejnot na palcu.

Biografia

Mieczysław Reyzner (ur. 1861 we Lwowie, zm. 1941 tamże) – polski malarz. W 1880 wyjechał do Wiednia, gdzie studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych. Naukę kontynuował w Monachium, po jej ukończeniu w 1886 powrócił do Lwowa. W 1888 wyjechał do Paryża, w pobliżu Ogrodu Luksemburskiego otworzył własną pracownię, gdzie malował portrety i pejzaże. Uczestniczył aktywnie w Salonach Jesiennych, jego prace były wystawiane również na międzynarodowych wystawach organizowanych w Berlinie, Monachium i Wiedniu. W 1889 na wystawie powszechnej zaprezentowano trzy kompozycje symboliczne przedstawiające "Poranek", "Południe" i "Noc", które w późniejszym czasie stały się jednym z popularniejszych dzieł Reyznera. Mieszkając we Francji malarz podróżował nad morze, do Bretanii, gdzie tworzył obrazy o tematyce marynistycznej. W 1892 namalował serię obrazów z wizerunkami starych ludzi i do tego tematu Reyzner wracał do końca swojej pracy twórczej. W 1894 uczestniczył w wystawie krajowej zorganizowanej we Lwowie, jego obraz został wyróżniony a artysta otrzymał medal. Do kraju wrócił w 1896, przez blisko pół roku przebywał w Gołuchowie, później zamieszkał na stałe we Lwowie. Jeździł często na Huculszczyznę, Podole czy na Podhale, malując liczne pejzaże.. W późniejszym czasie podróżował do Danii i Holandii. Uczestniczył w wystawach organizowanych przez Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i w Krakowie, w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, Galerii Krywulta. Tworzył obrazy o różnej tematyce, były to sceny rodzajowe, sceny religijne a także pejzaże, bretońskie z czasów pobytu we Francji i tatrzańskie malowane po powrocie do rodzinnego miasta. Największą sławę i pamięć u potomnych dały mu portrety, których stworzył najwięcej. Krytycy podkreślali zarówno różnorodność tematów podejmowanych przez artystę, jak i różnorodność konwencji stylistycznych jego malarstwa. Reyzner był uznanym portrecistą; popularnością cieszyły się jego idealizowane, „wdzięczne pozy kobiece i główki”, ale malował również, wysoko oceniane, realistyczne portrety i studia starych kobiet (Trzy babki, Modlące się kobiety). Zajmował się malarstwem pejzażowym (widoki z podróży, m.in. bretońskie i tatrzańskie), z upodobaniem malował kwiaty. Wśród jego prac znajduje się zarówno malarstwo olejne jak i pastele. Największa kolekcja prac artysty pozostała po 1945 w Galerii Lwowskiej, nieliczne znajdują się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Krakowie. Wiele jego obrazów uwiecznionych zostało na przedwojennych pocztówkach.

Parametry i stan zachowania

Olej na płótnie. Obraz oprawiony w piękną, pozłacaną drewnianą ramę z bogatymi zdobieniami. Wymiary w świetle ramy: 109x84 cm. Wymiary wraz z ramą: 128x104 cm. Sygnowany l.d. "Mieczysław Reyzner/1926".

Na odwrocie, na płótnie naklejka z wystawy "Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie". Na naklejce napisy: Nr. ew. 1356 | Rok: 1932 | Autor: Mieczysław Reyzner | Tytuł dzieła: "Odpoczynek" | Rodzaj i technika: olej | Cena: 1000zł (uwaga jest to cena z roku 1932). Na krośnie napis ołówkiem: "Mieczysław Reyzner", pozostałe napisy ołówkiem na krośnie nieczytelne.

Stan zachowania obrazu bardzo dobry (biorąc pod uwagę wiek) - jedynie drobne ubytki i przetarcia w warstwie malarskiej (głownie w lewym górnym rogu). Na środku obrazu w poprzek przebiega pasek, który odpowiada szerokości deski, która w przeszłości podtrzymywała blejtram. Pasek ten powstał prawdopodobnie dlatego, że deska ta w niewielkim stopniu doprowadziła do wybrzuszenia płótna w tym miejscu i kurz nie osiadał regularnie na licu obrazu. Płótno w stanie oryginalnym - brak widocznych ingerencji i zabiegów konserwatorskich. Rama w stanie bardzo dobrym - widoczne jedynie drobne ubytki i przetarcia.